امین شکری یک تئاتری

اول از همه خسته‌نباشید به گروه «من»🙌🏼

نمایش فوق‌العاده‌ای بود،
بازی‌ها از همون لحظه‌ی اول عالی بودن و حرفه‌ای؛ واقعا رسیدن به این حجم از هماهنگی دو نفره کار هر بازیگری نیست!
نورپردازی‌ و میزانسن‌ها مشخص بود که روشون فکر شده و کارگردان کار خودش رو بلده،
ایده‌ی کلی و متن کار که به نارسیسیسم و شیزوفرنی البته تا حدودی اختصاص داشت برای من جذاب بود،
ریتم و تمپوی کار دقیق بودن و گذر زمان رو تقریبا در اکثر نقاط نمایش از یاد آدم می‌بردن،
و در آخر طراحی صحنه هم خیلی ظرافت‌مندانه بود و بعد درونی و بیرونی شخصیت‌(ها) رو به خوبی جداسازی می‌کرد؛ هرچند به نظرم میتونست ابعاد بزرگتری داشته باشه.

خیلی ممنون بابت اجرا و تلاشتون برای زنده نگه‌داشتن تئاتر🎭🤍

اول از همه خسته‌نباشید به گروه مادر🙌🏼

اولین چیزی که توجهم رو توی این نمایش جلب می‌کرد عمق صحنه نسبت به صندلی مخاطب بود که باعث میشد همه به صحنه دید کامل داشته باشن و این خوب بود، اما در عین حال باعث میشد بازی‌ها کاملا به چشم نیان.

صحنه کامل و پخته بود و علاوه بر اون نورپردازی رنگی از داخل صحنه ایده‌ی جذابی بود.
بازی‌ها به نسبت عمق صحنه خوب بودن اما به طور کامل به چشم نمیومدن به دلیل همون عمق صحنه البته که ایده‌‌ی بازی گرفتن از در و همچنین بازگشت سلامت جسمانی پرسوناژ پسر بزرگ در خارج صحنه برام جالب بودن،
شخصا متوجه فلسفه‌ی پشت گریم‌ها نشدم هرچند به خوبی و در طول نمایش در زمان‌های درستی پیاده میشدن،
و در آخر اجرا متن جالبی داشت هرچند ریتم کلی کار گاها خیلی کند بود.

در کل نمایش خوبی بود، خیلی ممنون بابت تلاشتون برای زنده نگه‌داشتن تئاتر.🎭❤️‍🩹

اول از همه خسته‌نباشید خدمت گروه قاب🙌🏼

یه نمایش اجتماعی با مفهوم از هم گسیخته شدن رشته‌ی خانواده که با حداقل دیالوگ به خوبی اجرا شد…

نورپردازی، صحنه و موسیقی در ساده‌ترین حالت ممکن بودن و این موضوع به همراه شدن ناخودآگاه مخاطب با سکوت و سکون خانواده کمک می‌کرد،
ایده‌ی استفاده از پروژکتور برای دستور صحنه هرچند ایده‌ی جذابی بود اما همراه نشدن بازی‌ها باعث میشد تا حدودی برای شخص من بی‌معنی باشه مخصوصا اینکه توقع داشتم تا حدودی به آخرین دیالوگی که نوشته میشد در باب مری و ژرم پرداخته بشه،
در عین حال بازی‌ها به خوبی همراه روند نمایش بودن و تنش درونی شخصیت‌ها به کمک میزانسن‌های ژست-محور به خوبی نمایان میشدن.

در کل نمایش نسبتا خوبی بود، خیلی ممنون بابت تلاشتون برای زنده نگه‌داشتن تئاتر🎭❤️‍🩹

اول از همه خسته‌نباشید به گروه رقص سرخ‌پوستی🙌🏼

اگه راستشو بگم اصلا از این نمایش لذت نبردم به چند دلیل و نه به عنوان انتقاد چون هم در جایگاهش نیستم و هم تلاش یه گروه برای زنده نگه‌داشتن تئاترو نمیشه زیر سوال برد… پس به عنوان پیشنهاداتی برای کمک به پیشرفت کار در روز‌های آینده عرض میکنم.

اول از همه این موضوع که در ۲۰ دقیقه‌ی اول اجرا به هیچ عنوان صداها شنیده نمیشد و همچنین تکرار موسیقی با صدای بلند بعد از ۵ دقیقه واقعا زننده و گوش‌خراش میشد.
دوم اینکه بازی‌ها اصلا به مرحله‌ی اجرایی نرسیده بود، ارتباط شخصیت‌ها شکل نگرفته بود و طوری به چشم میومد که انگار پرسوناژ‌های نمایش به نقشی که اجرا می‌کردن ... دیدن ادامه ›› باور نداشتن.
سوم اینکه میزانسن‌های اجرا جذابیت بصری نداشتن و تو اکثر تایم نمایش مواجهه‌ی ما با دو شخصیت بود که به صورت نیم‌رخ با هم‌دیگه دیالوگ می‌کردن.
چهارم اینکه متن کار گره‌ی مشخصی نداشت، و این پرداخته نشدن به موضوع مشخص باعث میشد به هیچ عنوان معلوم نشه دلیل اتفاق آخر اجرا چی بود.
اما در عین حال مشخصا موضوعی وجود داشت که زمان اجرا با ۵۵ دقیقه‌ای که توی تیوال ذکر شده بود تطابق نداشته باشه و ۴۰ دقیقه‌ای به پایان برسه.

امیدوارم در شب‌های بعدی کار به پختگی لازم برسه یا حداقل تغییر مثبتی در راستای یه اجرای به یادموندنی داشته باشه نه یه اجرای تمرین‌وار ناکامل.

در کل اما ممنون بابت تلاشتون🎭🤍

اول از همه خسته‌نباشید به گروه مرده‌بازی🙌🏼

واقعا لذت بردم از این نمایش متفاوت و زیبا.

اول از همه علاوه بر اینکه از فضای صحنه به خوبی استفاده شده بود، نه تنها ایده‌ی پروژکتور و حس و حال شوگونه‌ی کار به خوبی پخته شده بود بلکه هماهنگی عوامل اجرایی با اون پروژکتور و اصطلاحا تایمینگ درست گروه برای اشاره و بازی گرفتن ازش واقعا چشم‌نواز بود.

نکته‌ی دوم اینکه نورپردازی و صداگذاری‌های کار هم به خوبی هم با تم مچ بودن و هم ... دیدن ادامه ›› آن‌تایم بودن.

از بازی‌های زیبای هر دو پرسوناژ هم هرچقدر گفته بشه کمه…
تغییر نقش در نقش بازی فرشته به فروید، بتهوون و … به نحو احسن انجام میشد، تنها با یه حرکت دست به طوری که به من این اطمینانو میداد اگه اعداد دیگه‌ و نقش‌های دیگه‌ای هم بودن آقای شهرآبادی به خوبی از پسش بر میومدن.

به طور کلی دمتون گرم بابت این اجرای زیبا و تلاشتون برای زنده‌نگه داشتن تئاتر… هالا مادرید🎭🤍

اول از همه خسته‌نباشید میگم به گروه ۲۱🙌🏼
نمایش نکته‌های مثبت و جذابی داشت؛
از جمله طراحی و تعویض صحنه‌های‌ تازه از همون صحنه‌ی اول،
میزانسن‌های ... دیدن ادامه ›› خوش‌فرم در راستای صحنه‌ی‌ سه‌سویه،
نمایشنامه‌ی خوب با محور روانی/انتقادی یا حتی مذهبی با موضوعی که ذهن رو به خوبی درگیر می‌کرد
بازی‌های خوب بازیگران کودک، خانم صارمی (آلیس) و خانم حسینی (اگنس) و البته آقای رضایی (طیکل) که واقعا درخشیدن و به جرئت بهترین و زنده‌ترین نقش نمایش بودن.

در عین حال نکته‌های منفی‌ای هم بود،
ورود مخاطب حتی بعد از چهل دقیقه از شروع کار (که واقعا ایراد جزئی‌ای هست اما باز هم تمرکز مخاطب و حتی بازیگر رو بهم می‌زد و به نوعی ایراد عوامل اجرایی محسوب میشه.)
آقای شفیعی در شبی که حضور داشتم به عنوان نقش مهمی از اجرا، نقششون القا نمیشد که باعث ضعف داستان اسکیزوفرنی میشد.
و اینکه اجرا صحنه‌های اضافی بسیار زیادی داشت،
به عنوان مثال صحنه‌ی آخر که مطمئنا دوستانی که به تماشا نشستن متوجه شدن زودتر میتونست تموم بشه نمایش با پرتاب موشک‌ها.
در کل خسته‌نباشید میگم و ممنون بابت نمایش خوبتون🎭🤍

اول از همه خسته نباشید به همه‌ی گروه🙌🏼
شخصا کسی نیستم که یه تئاتر فیزیکال به طور کلی جذبم کنه،
ولی این اجرا چیز دیگه‌ای بود؛
ایده‌ی نورپردازی هرچند توی یک سوم اول اجرا سر و سامونی به خودش نگرفته بود ولی واقعا عالی بود و توی ادامه‌ی اجرا عالی هم پیاده شد،
موسیقی زنده‌ی اجرا واقعا جذاب بود و به نحو احسن اجرا شد،
از بدن‌های آماده و بازی خوب تیم اجرایی هم هرچقدر بگم کم گفتم…
دمتون گرم بابت اجرای زیباتون.🤍🎭

چیزی نمیشه گفت بجز این که عالی بود.
طراحی صحنه، لباس‌ها، ریتم، بازی همه‌ی بازیگران و ... همه جذاب بودن؛ به طوری که اصلا این ۳ ساعت گذر زمان احساس نمیشد...
با آرزوی موفقیت در شب‌های بعدی و مشتاق دیدار کار‌های بعدی.

واقعا لذت بردم از این نمایش.
ریتم نمایش هر لحظه با فاش‌شدن رازهای بیشتر تندتر و در نتیجه جذاب‌تر میشد.
بازیگران هم با بازی‌های خوبشون تماشای این نمایش‌رو خیلی آسون‌تر میکردن.
برای خودم یه نمایش خوب نمایشیِ که نذاره به ساعتم نگاه کنم و این اجرا این کارو انجام داد.
با آرزوی موفقیت برای همه‌ی عوامل.