بده بهش! مال شاپرک خانومه...
برای من دیالوگ ماندگار این نمایش با صدا و قلم بداهه، هیجان زده و خالص یه پسر بچه بود.
نمی دونستم باید در قسمت گفت و گو مشکلم رو عنوان کنم یا در نقد کاربران ، به همین جهت در هر دو قسمت نوشتم تا شاید رسیدگی بشه، زمان خرید بلیط تاتر شنگول و منگول تایم نمایش 45 دقیقه عنوان شده بود ولی نمایش 20 دقبقه هم نبود طوری که همه تماشگران موقع خروج معترض بودند، این داستان داستان قدیمی و برای همه ما آشناست چرا باید انقدر سر و ته داستان زده بشه ؟ آیا این عملکرد غیرقانونی نیست؟
حتی کارگردان نمایش نام کودکی که در حال ساز زدن هست رو نمی دونستند و جلو همه نام کودک پرسیده شد، احترام به تماشاگر حداقل کاری هست که در حوزه هنر باید بهش توجه بشه
در مورخ 25 بهمن 1398 با خرید 5 بلیط ، برای تماشای نمایش شنگول و منگول و .. به تماشاخانه سپند مراجعه شد. متاسفانه زمان نمایش 45 دقیقه اعلام شده بود که حتی سی دقیقه هم نبود ، با توجه به اینکه این نمایش نمایشی کاملا قدیمی و برای همه افراد آشناست سرو ته داستان زده شده بود و متاسفانه کوتاهی داستان و عدم نمایش تایم اعلام شده موجب اعتراض اکثر تماشاگران بود . از مدیر مجموعه خواهشمندم پاسخگو باشند.
من روز شنبه انتقادی راجب نمایش کردم و چند بار هم با تماشاخانه سپند تماس گرفتم تا این انتقاد رو بگوش مسئولین برسونم، متاسفانه به هیچ وجه تلفن رو پاسخ ندادند .
حداقل این تنها انتظار مشتری هستش که مسئولین که مدت زمان نمایش رو 45 دقیقه اعلام می کنند ولی فقط 20 دقیقه تند تند یک نمایش دست و پا شکسته ارائه میدهند ، یک خط ، یک جمله، یک تاسف کوچیک از عدم رضایت نشون بدند که متاسفانه این اتفاق تا این تاریخ نیافتاده
متاسفم
مثبت:
آواز و رقص و قسمت های خنده دار، به اندازه کافی داشت.
بخش های مشارکتی داشت.
استقبال خیلی خوب بود. سالن پر شده بود که برای روز وسط هفته و با توجه به تجربه من، عالی بود.
بخش ترسناک یا تاریک نداشت.
نمایشنامه قوی بود. داستان و دیالوگها برای بزرگترها هم جالب بود.
نکات:
مدت زمان اش کمی بیشتر از تیاترهای کودک دیگه بود.
اشاره ای به عدم مصرف خوراکی یا عدم فیلمبرداری نشد. لذا صدای خش خش بسته های پفک و.. و همچنین نور فلاش موبایل‌ها قدری توی ذوق میزد.
سحر نهاوندی نژاد، نرگس و ژوآن این را دوست دارند
ژوآن، پوریا صادقی، بهار گراوندی، محمد مجللی و امیرمسعود فدائی این را دوست دارند
تشکر و خدا قوت به همه عوامل و دست اندرکاران در صحنه و پشت صحنه
انتخاب دکور ،لباس،موسیقی و حرکات نمایشی و کلامی بازیگران بسیار جذاب ، محترمانه و دلنشین و سرگرم کننده بود. در کنار این همه زیبایی پیشنهاداتی هم دارم که به بهتر شدن آن کمک می کند :
1- بنظر می رسد نقش روباه که بایستی بیشتر جنبه مکر و حیله گری جلوه کند عشوه و ناز خودنمایی می کرد و با بقیه نقشها فاصله زیادی داشت اگر کمی تعدیل شود توازن در نمایش برقرار می شود.
2- در صحنه هایی که در دریا بازی می شود آهنگ پس زمینه امواج دریا یا صداهای اعماق آب با بچه ها بیشتر ارتباط برقرار می کند.
3- هدف گرگ برای رسیدن به مروراید بزرگ قرار دادن ان بر روی تاج پادشاهی بهتر است تا ساختن بمب
مجددا سپاسگذارم و امیدوارم از این دست نمایشها بیشتر داشته باشیم
کمپین «بچه‌های آفتاب» در خلال برنامه‌های سیمرغ پروانه‌ها، به طور ویژه در منطقه چابهار و روستاهای سیل‌زده اطراف برگزار شد و با همراهی هنرمندان کودک و نوجوان، لبخند و شادی را برای کودکان این مناطق به ارمغان آورد.
به گزارش روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، کمپین «بچه‌های آفتاب» با حضور هنرمندانی همچون پوران درخشنده رئیس مرکز توسعه سینمای کودک و نوجوان، مهران رجبی، بهنوش بختیاری، سید جواد هاشمی، بازیگران سینما و تلویزیون، سید مجتبی ظریفیان (عمو مهربان) و آزیتا رضایی (خاله رویا) و همچنین حبیب ایل بیگی قائم مقام بنیاد سینمایی فارابی، حسن آقاکریمی تهیه کننده سینما و تماشاخانه سیار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان و مسئولان سازمان بنادر و دریانوردی چابهار و مجید قناد و تیم هنرمندان همراهش، حسین ریگی فیلمساز و جمعی دیگر از هنرمندان در استان سیستان و بلوچستان برگزار شد.
کاروان «بچه‌های آفتاب» صبح روز سه‌شنبه ۱۵ بهمن با حضور جمعی از هنرمندان سینما و تلویزیون کشور و مسئولان فرهنگی در شهر چابهار حرکت خود را آغاز کرد.
اولین مقصد این کاروان روستای سیل‌زده «عورک» بود. هنرمندان و مسئولان حاضر در کاروان دیداری صمیمانه با کودکان و خانواده‌های سیل‌زده داشتند.
در ادامه، برنامه‌های ویژه‌ای با حضور کاروان «بچه‌های آفتاب» در روستای پلان استان سیستان و بلوچستان برگزار شد.
حضور در اسکله شهید بهشتی نیز شبی به یادماندنی را برای خانواده‌ها و کودکان چابهار رقم زد.
در روز دوم از این کمپین نیز کاروان هنرمندان به شهر «راسک» از توابع شهرستان سرباز رفت تا در کنار کودکان این روستای دور افتاده و سیل‌زده باشد.
همچنین هنرمندان در طول مسیر رسیدن به شهرستان «سرباز» از روستاهای حاشیه‌ای بازدید کردند و دیدار سرزده‌ای از مدرسه «حمزه» جاده چابهار به شهرستان سرباز داشتند.
سومین روز نیز برای کاروان پر شور و انگیزه «بچه‌های آفتاب»، روز پرکاری بود. هنرمندان در روستای «بلپیر» از توابع شهرستان نیکشهر حضور یافتند و در کنار رودخانه‌ای که زمانی باعث سیل و ویرانی در این روستا شده بود، به اجرای برنامه‌های شاد برای کودکان پرداختند.
دغدغه تمام هنرمندانی که در این مسیر، کاروان «بچه‌های آفتاب» را همراهی می‌کردند کودکان سیل‌زده و آینده مردم سیستان و بلوچستان بود و به شکلی خستگی‌ناپذیر برای شادی این مردم تلاش می‌کردند.
پوران درخشنده کارگردان سینما و رئیس مرکز گسترش سینمای کودک و نوجوان، در حاشیه برنامه‌ها می‌گوید:
مرکز توسعه سینمای کودکان و نوجوانان تصمیم دارد فیلم‌های بسیاری بسازد و استان سیستان و بلوچستان هم حتماً در این تولیدات جایی خواهد داشت. از مسئولان درخواست می‌کنیم در استان شما هم تعداد زیادی سینما ساخته شود.
مجید قناد هم که از جان و دل برای کودکان سیستان و بلوچستان تلاش می‌کرد، عنوان می‌کند: معتقدم مسئولان هر کدام در جایگاه خود باید نیازهای کودکان و نوجوانان منطقه را بشناسند و بار آموزشی و فکری کودکان و حتی تغذیه و سرگرمی آنها را بر دوش بگیرند.
مهران رجبی بازیگر سینما و تلویزیون نیز اظهار می‌دارد: جامعه ایرانی از قومیت‌های مختلف اما یکپارچه شکل گرفته و هر کجا که اتفاقی رخ می‌دهد دیگران وظیفه دارند جبران کنند.
همچنین بهنوش بختیاری دیگر میهمان این برنامه عنوان می کند: همه ایران متعلق به همه ما ست و وقتی اتفاقی برای یکی از هموطنانمان رخ دهد، انگار برای همه ما افتاده است.
حبیب ایل‌بیگی ، قائم مقام بنیاد سینمایی فارابی نیز می‌گوید: ماندگاری هنرمندان کشور که هنوز هم از آنها یاد می‌شود، به دلیل رفتارهایی است که از مسئولیت اجتماعی آنها ناشی می‌شود.
همچنین سیدجواد هاشمی، بازیگر سینما و تلویزیون خاطرنشان می‌کند: دغدغه‌ای مهم‌تر از سیل‌زدگان سیستان و بلوچستان وجود ندارد و در این مساله مسئولان باید پا به پای مردم وارد گود شوند.
کاروان «بچه‌های آفتاب» به ابتکار و تلاش مرکز توسعه سینمای کودک و نوجوان، و با همراهی بنیاد سینمایی فارابی، سازمان بنادر و دریانوردی چابهار و همچنین با حضور تماشاخانه سیار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، برنامه‌های شادی همچون تئاتر، پخش فیلم و مسابقه را برای کودکان سیستان و بلوچستان برگزار کرد.
برخورد بازیگران با بچه ها حین و بعد نمایش هم خوب بود
فقط یه مشکل سالن داشت که از ردیف های بالا نمیشد بخشی از نمایش رو دید چون بخشی از نمایش دقیقا روی زمین انجام میشد و به دلیل حضور پدر و مادرها جلوی دید گرفته شده بود. بهتره ردیف های جلویی رو بگیرید.
علی رغم اینکه برگزار کنندگان این اجرا امکاناتی داشتند که نیمی از آن هم در اختیار برخی گروه های دیگر ابدا قرار نمی گیرد و برایشان یک رویا محسوب می شود و علی رغم زحمت زیادی که برای این کار کشیده شده، اما یک اجرای پر هیایو و کسالت باری ارائه کردند که در جذب کودکان هم ناموفق بود و به نظرم ارزش وقت گذاشتن نداشت. نه جنبه درام داشت و نه کودکی را خنداند و نه شور و اشتیاقی ایجاد کرد. چند نکته :
- انتقادی که حتما پیش از این هم مطرح شده، نام نمایش است. نمایش دیویود وود عنوانش هست «مرد نون زنجبیلی» و نه «کلوچه دارچینی». یک پایه اصلی این نمایش معرفی و جذاب ساختن چند گیاه پرخاصیت درمانی برای بچه هایی است که احتمالا این گیاهان برای آنها نامطبوع است. نویسندهٔ نمایشنامه، چیدمان شخصیت‌ها مثل ادویه‌ها و گیاهان دارویی را بر یک مبنای علمی انجام داده و به همین دلیل، چنین تغییر بزرگی در آن، به پیش‌بُرد روند داستان لطمه می‌زند. پس تا اینجا روح نمایش و مقصود اصلی مورد تعرض قرار گرفته و شاید بهتر بود می توشتید اقتباسی از این نمایش است. حداقل ش اینکه خواص زنجبیل از دارچین بسیار بیشتر و حیاتی تر است.
- اجرای ترانه های کار تا حدی کمک می کرد نمایش از فضای کسل کننده فاصله بگیرد.
- کاراکترها جذابیت و شیرینی که لازمه بازیگری تئاتر کودک است را نداشتند و هیچ کدام دارای شخصیت و ویژگی خاصی ... دیدن ادامه ›› نبودند.
- شیوه روایت در اجرا مفهوم نبود و تا حدی برای کودکان گنگ بود و انگیزه ای برای دنبال کردن آنها نداشتند. اگرچه کار قسمت های تعاملی با مخاطبان کودک خود داشت اما ارتباط واقعی میان اجرا و مخاطبان برقرار نمی شد.
- حضور بازیگران خردسال و نوجوان در نمایش بسیار بسیار حاشیه ای و غیر لازم بود. تنها ربطش این بود که این گروه ظاهرا چون کلاس بازیگری هم برگزار می کند، آنها را به روی صحنه آورده بود که باری از بابت اجرا روی دوش آنها نبود.
- حضور غیر لازم و حاشیه ای این بازیگران خردسال در نقش پرده! این شبهه را ایجاد می کند که شاید جنبه تجاری این اجرا بر همه مسائل سایه افکنده و کسی به بازی با احساسات این نونهالان و تازه واردان اهمیتی نمی دهد. اگر این گروه می خواهد توانایی های خود را به نمایش بگذارد بهتر بود بازی یکی دو تن از این هنرجویان را به نمایش گذارد و نه اینکه آنها را در حاشیه و به شکل نوبتی به روی صحنه بیاورد تا مخاطب هم پی ببرد یک خروجی واقعی از کلاس های بازیگری این گروه هم وجود دارد.
- واضح است که قیمت بلیط این نمایش نسبت به هزینه های چنین نمایشی بسیار پایین است. واقفم که بسیاری از گروه های تئاتر کودک هزینه های خود را هم در نمی آورند ، اما راه مقبله با آن، ارئه کارهای با کیفیت تر و جذاب تر برای جذب مخاطب است تا ارام ارام ، رقم بلیط ها منطقی تر شود. شیوه اجرایی این گروه، یکی از ناصواب ترین و فریبنده ترین راه ها برای جبران هزینه ها است و مخاطب را نیز به ابزاری در خدمت گردش کار یک موسسه آموزش بازیگری تبدیل می کند.
