اما عروسک ها از نظر ساخت و گرداندن عالی بودن
نکات مهم:
زمانش قدری کوتاهتر از نمایش های دیگه بود (حدود ۴۰دقیقه)
برای بچه های ۵ سال به بالا مناسب بود و برخی ویژگی هاش (مثل مجادله کلامی کاراکترهای نویسنده و کارگردان، بعنوان بخشی از شوخی های داخل نمایش) رو بچه های کوچکتر نمیفهمن،
نکات مثبت:
عروسک هاش بامزه بودن.
عروسک گردانها پنهان نمیشدند..خیلی جالب بود.
پسر من، وقتی برگشتیم خونه، میگفت "میخوام براتون نمایش اجرا کنم" (پیرو بند فوق)
» فراخوان پذیرش نمایش های کودک و نوجوان در «مرکز تئاتر توانش» ... دیدن متن »
به گزارش تیوال به نقل از روابط عمومی مرکز تئاتر توانش، فراخوان پذیرش نمایش های تولید شده و یا در حال تولید (کودک و نوجوان)، جهت اجرا در نیمه اول سال ۱۳۹۹ از سوی این مرکز منتشر شد.
مرکز تئاتر توانش به عنوان تخصصی ترین مرکز خصوصی تئاتر کودک و نوجوان در شرق تهران، طی مدت زمان فعالیت خود میزبان نمایش های بی شماری در حوزه کودک و نوجوان بوده است.
لذا در جهت حمایت از گروه های تئاتری کودک و نوجوان و همچنین کمک به افزایش کیفی آثار مربوط به این گروه، از تمامی گروه های فعال در این زمینه دعوت می شود تا با ارسال دو نسخه از
اثر بر روی DVD و تکمیل فرم درخواست حداکثر تا تاریخ۱۰ اسفند به مرکز تئاتر توانش درخواست خود را اعلام نمایند.
داوود زارع مدیر مرکز تئاتر توانش می گوید: « از آنجایی که تئاتر برای کودک و نوجوان نوعی آموزش مهارت های زندگی محسوب می شود لذا بدیهی است در نحوه اجرای آن دقت لازم صورت گیرد. کودکان جدا از جسم کوچکشان دارای روح و دنیایی بسیار بزرگ هستند که احترام به این دنیای کودکانه و ورود به آن باید با نهایت دقت و ظرافت صورت گیرد.»
این کارگردان تئاتر اضافه کرد: « توانش به عنوان یک مرکز خصوصی تئاتر همواره اولویت خود را در انتخاب آثار نمایشی کودکان محتوا و توجه به ارزش های آموزشی دانسته و منفعت خود را در ارتقاء سطح فرهنگ و رشد همه جانبه شخصیت کودکان می داند.
در توانش از ابتدا سعی داشته ایم با نهایت دقت آثاری را که به روی صحنه می روند انتخاب نماییم تا ضمن جلب اعتماد و اطمینان والدین در جهت کیفی بودن آثار، رضایت مخاطبین اصلی خود یعنی کودکان را نیز جلب کنیم. از این رو در شورای هنری توانش برآنیم تا از این پس نیز با رعایت کامل ملاک های ارزیابی، آثار مناسبی را در توانش مورد حمایت قرار دهیم.
مرکز تئاتر توانش واقع در: تهران پارس – رسالت شرق – بین رشید و باقری – روبروی بانک پارسیان می باشد.
تلفن های مرکز تئاتر توانش : ۲۰۶ – ۷۷۸۸۸۲۰۵ – ۰۲۱
نشانی مرکز تئاتر توانش در فضای مجازی : @tavanesh.art
وبسایت : www.Tavaneshart.ir
نمایش کلوچه دارچینی به کارگردانی مریم کاظمی از بهمن ماه ۹۸ در سالن سینماتئاتر کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان روی صحنه می‌رود.
این نمایش که اولین بار در سال ۹۳ با بازی حسین محب‌اهری در مرکزتولید تئاتر کانون به اجرا در آمده بود قراراست یکبار دیگر به سفارش کانون روی صحنه برود.
مریم کاظمی درباره اجرای مجدد این نمایش توضیح داد: قرار است بهمن و اسفند ۹۸ نمایش "کلوچه دارچینی" را مجددا اجرا کنیم و گروه این روزها برای اجرا آماده می‌شود.
وی با اشاره به نقش آقای کوکو که پیش از این حسین محب‌اهری آن را بازی می‌کرد درباره تغییردر کستینگ بازیگران این نمایش گفت: بین ۵۰ تا ۷۰ درصد تغییر داریم چون غیر از حسین محب‌اهری عزیز ، بازیگران نقش‌های نمک و فلفل هم عوض شده‌اند و بازیگران جدید به گروه آمده‌اند. همین‌طور نقش‌های خانوم و آقا و پرده‌ها تغییر کرده‌اند وطبق روال همیشگی گروه تئاتر مستقل همه بازیگران همزمان تمرین می‌کنند و آمادگی اجرای نقش‌های مختلف را دارند.
این کارگردان تئاتر که در چند پروژه اخیرش به نحوی شایسته از حضور کودکان و نوجوانان در بخش‌هایی از اجرا استفاده کرده درباره این نمایش نیز توضیح داد: تعدادی از هنرجویان بازیگری آموزشگاه تئاتر مستقل قراراست تجربه روی صحنه رفتن را داشته باشند. بدین منظور نقش پرده‌های نمایش که جان‌بخشی شده است را هنرجویان با همراهی مربیان بازی خواهند کرد.
کلوچه دارچینی یکی از موفق‌ترین نمایش‌های مریم کاظمی بود که در سال 93 در مرکز تولید‌تئاتر کانون پرورش فکری و همچنین سینماتئاتر کانون اجرا شده و مورد استقبال عموم خانواده‌ها و مخاطبان تئاتر قرارگرفت.
بلیط‌های این اجرا از طریق سایت تیوال پیش فروش می‌شود.
نمایش مامبو جامبو به کودکان یادآوری می‌کند همین طور که در حال بزرگ‌شدن هستید، دنیای کودکی‌تان را فراموش نکنید و مهربانی و بخشش را به دنیای بزرگسالی خود بیاورید.
نقطه‌ی قوت نمایش، طراحی صحنه، گریم و بازی خوب بانوان بازیگر بود که برای مخاطب باورپذیر بودند.
درک مفاهیم نمایش برای کودکان زیر هفت سال دشوار است و نیاز به توضیح والدین دارد.
صبا صالحیان، بامداد، امیرمسعود فدائی، کامران موسوی و فرزاد جعفریان این را دوست دارند
بهار گراوندی، بامداد و گلبرگ کامروز(گافکا) این را دوست دارند
این رو خواستم اول عرض کنم که اگر احیانن عوامل این کار این مطلب رو میخونن متوجه باشن که اونچه در ادامه عرض میکنم صرفن یه صحبتِ دوستانه و درد دله .
اینکه خوک به بزغاله تغییر کنه هیچ ایرادی نداره و جزو اختیارات شماست که خب شاید بخاطر فرهنگِ ایرونی تمایل به این تغییر داشتین.
اما اینکه اون دو بزغاله ی خوش گذرونِ احمق یکیشون فلوت زن باشه و اون یکی ویولن زن و اون بزغاله ی باهوش و فهمیده ، یه بزغاله ی کاری .. این بارگذاری رو در ذهن بچه خواهد داشت که موسیقی و دلمشغولیهای هنری مترادف با احمق بودن و خوشگذرونی و ... است . که فرجامی جز بدبختی نخواهد داشت .
و اگر میخوایم بزغاله ی خوبی باشیم باید کاری باشیم .
توجه داشته باشید که بچه ها توی این سن دنبالِ قهرمان میگردن . و الگوپذیری در این شرایط طوریه که شخصیتِ ضعیفِ قصه ها ، مطلقن در ذهنِ کودک مطرود خواهد شد . و بچه تواناییِ تمییز دادنِ اینکه نوازندگی و ساز ربطی به خنگ بودن و ... نداره رو در این سن نخواهد داشت .
عین همون ذهنیتِ پدرانمون که چه تلاشی میکردن تا ماها کارمند بار بیایم . اینکه توو دولت کار کنیم یا شغل اداری داشته باشیم نهایتِ سعادتِ خانواده هامون بود .
و دقیقن موسیقی و ورزش و هنرها و فعالیتهای دیگه مطلقن وقت تلف کردن و الواتی و ... بود .
حالینکه میبینیم در کشورهای متمدن و پیشرفته برای هر کدوم از فعالیتهای مذکور دانشگاه ها و مدارس تخصصی وجود داره . ضمن اینکه خیلی از نوابغِ هنری و ... هم بی نیاز به تحصیل حتا امروز در رتبه های بالا مشغول فعالیتن . و دلیلش برمیگرده به اینکه از همون بچگی فعالیتهای هنری برای بچه ها یک امرِ اساسی و ضروری تلقی میشده .
اساسن ... دیدن ادامه » فرهنگ یعنی همین . اونچه ما ارزش میدونیم . اونچه در یک جامعه ارزش و و بصورتِ عمومی موجه شمرده میشه .
پس حیفه که در ایرانی که اساسن موسیقی حرامه . و نوازنده ، مطرب و مزقون چی ( برای تحقیر ) خونده میشه ، شما هم بیایدو آب به همین آسیابِ کهنه و مریض بریزید .
البته امیدوارم همه ی اینها که عرض کردم ناشی از خیالپردازیهای خام ِخودم باشه و نمایشِ شما لبریزِ ایده های نو و حرفهای تازه و امروزی برای بچه ها باشه .
سرتون سلامت :)
بسیار خوشحالم از خوندنِ بندِ 4 صحبتاتون و دست مریزاد میگم که نتیجه ی کار چنین بوده .
در مورد بندِ 3 ، با توجه به شرایط نوجوانی و جوانیِ خودم عرض کردم که از نظرِ اطرافیانم هنر شغل نبود و لازم بود که حتمن دانشگاه بریم ، جایی استخدام ... دیدن ادامه » بشیم و بعد هر کارِ هنری که خواستیم انجام بدیم . متاسفانه این مشکل ما بچه های دهه 50 و 60 بوده . و باز هم خوشحالم که در نمایشِ شما این ذهنیت ایجاد نشده .
صمیمانه امیدوارم اجراهای پر شور و درخشانی در انتظارتون باشه
و ضمنِ سپاس از برخوردِ خوب و پاسخگوییتون همونطور که عرض کردم مشتاقانه به تماشاتون خواهیم نشست .
زنده باد
بخشی از آمار تیوال
