*لکه ننگِ جنگ*

جنگ رو باید طعمش رو چشیده باشی تا بتونی ازش بنویسی ؛جنگ رو باید درش باشی و با ذره ذره و بند بند وجودت حس کنی تا بتونی اونو به تصویر بکشی و روایت کنی.
جنگهایی که مردان آنرا شروع می کنند ادامه می دهند و به پایان می رسانند ولی زنها در اون بیشترین آسیب رو می بیینند . زنها دلتنگ مردانشان میشوند مردها ادامه می دهند زنها لالایی هاشان بوی زجه میدهد و مردان به پایان می رسانند و زنها بارها را به دوش میکشند باری از جنس جور کردن نان سفره برای کودکی از هم آغوشی (یا جنس ) زن سرزمین و سرود آزادی دشمن است.و این است سرنوشتی نانوشته برای زنان ... دیدن ادامه ›› جنگ.....

هنوز هم تصویر لرزش دستان مادرم و صدای بهم خوردن دندانهایش و بغل کردن من و برادر 3 ساله ام در حیاط خلوت خانه در زمان موشک باران (اسفند 1366) در ذهنم نقش بسته.
راستی هیچ با خود فکر کرده اید منشاء بیماریهای عجیب و غریب اینروزهای مادران سرزمین مون بی تردید جنگ سختی است که گذرانده اند!!!
.
.
.
دورا: کشور من تصویر اون سرباز شوخ هیجده ساله ای رو داره که مثل پاکت های شیر روی گردنش خط چین کشیده و نوشته : از اینجا بِبُرین...

در روایت جنگ پرهیز از شعار یکی از مهمترین اصول است ، "لکه" در برخی لحظات به این سمت حرکت می کند.طراحی صحنه و تصویر سازی یکی از بارزترین ویژگی این نمایش است (با اینکه 3 کار در این سالن به اجرا می رود و مطمئنا دست طراح صحنه و کارگردان بسته است) طراحی صحنه به شکل خلاقانه ای صورت گرفته است.آیدا صادقی بعد از نمایشهای "تهران_بلگراد" و"P2" تاتر رو به داشتن یک بازیگر خوب امیدوار می کنه.

خسته نباشید به خانم نعیمی و گروه