[ به باور رسیدن در نقش
زندگی عینی در تئاتـــر ]
خارج از فضای متنی داریو فـــو و هجویه سیاسی اش و فضای کمیک و ساختار خنده در تار و پود این شاهکار ادبیات نمایشی ، در اینجا شاهد بازی های درخشانی هستیم که ٧٥ دقیقه را برای شما به ١٥ دقیقه مبدل می کند، و چقدر هماهنگ و دریغ از یک تپق؛
بازی ویران کننده ایمان اصفهانی عزیز و دوستانش احسان ، امیر ، پوریا ، آرمین و مهسا...
به باور رسیدن در نقش مثل یک خون تازه هست در رگهای تئاتر....
وقتی بهنام عزیز از مشکلات در اجرات و اون شنبه کذایی حرف زدی بغضم گرفت
خدا میدونه که کارت خیلی خوبه و من برای کار درخشانت میخوام بگم دروازه تئاتر از خود تو و تیم جونت شروع میشن...واقعاً مرسی که انقدر برای عالی در اومدن این اثر به این خوبی تلاش میکنی و البته تیم خوب بازیت و کلیه عواملت؛

بارها و بارها دیوارم چهارم رو جسورانه شکستی و تماشگران و از جمله خود من با این صمیمیت و دیالوگها خندیدیم و کیف کردیم

به شدت توصیه میکنم این نمایش رو از دست ندید؛
پایداری و موفقیت برای تو و تیم خوبت