نمایش›فاصله کانونی

میشه تخیل پردازی دو انسان که از جنسیت مخالف و نژاد و قومیت دیگه ای باشند شبیه هم باشه.
این سوال هایی که مدام توی ذهن ماست که نمی دونیم ما ساخته ی ذهن یک نفر دیگه ایم یا یک نفر دیگه ساخته ی ذهن ما ...
و هیچ جوره نمیشه جواب این سوال پیدا کرد ...
آدم رو میندازه توی یک دور ابد و پوچ و باطل که همینجوری باعث تکرار میشه .
تقدیر ما نقشیه که خدایان بر پیکر ما میزنن وگرنه اسمش دیگه تقدیر نبود
تنها کسی که می تونه توی این دور باطل و پوچ تا حدودی بتونه بهتر از بقیه زندگی کنه کسیه که با آواز از این آینه به آینه ی نگاه کنه و اون که داره به تقدیرش می خنده.