نمایش›اجازه دارم جیغ بکشم؟!

من دومین کاری هست که از این کارگردان می بینم ، کار قبلی شطرنج با علی قمصری بوده و جالب اینجاست که کسی به نبود اسم آهنگساز اشاره نکرده و از شواهد و عکس های نوازندگان کاملا مشخص است که این موسیقی بی نظیر اثری از این هنرمند ممنوع الکار باید باشه...اشعار،طراحی حرکت ، طراحی صحنه و موسیقی بسیار عالی..تماشاگر یک کنسرت جذاب و یک تیاتر را با هم تجربه میکند.

به نظرم کار متن و اشعار خوبی داشت و حرکات فرم با متن و آشفتگی های ذهن شخصیت زن داستان در یک راستا بود برعکس کارهای دیگری که دیده بودم حرکت های فرم از نمایش بیرون نمیزد. طراحی صحنه و دکور کارکرد خوبی داشت و تحسین برانگیز بود. بازیها رو خیلی نپسندیدم جای کار بیشتری داشت بخصوص رو بازی خانم ستوده باید بیشتر کار میشد شخصیتی با آشفتگیهای ذهنی که تو بازیش اون کلافگی و پریشانی کمتر دیده میشد و حس رو به مخاطب القا نمیکرد. در متن نمایش دیالوگهای درخشانی وجود داشت و اشعار زیبایی که لذت بخش و تامل برانگیز بودند. کمی مکث های بی مورد کار را از ریتم میانداخت. خلاصه بخوام بگم اگر کمی بازیها پخته تر بشه کنار متن و حرکات فرم و موسیقی زیبای کار نمایش قابل قبولی را خواهید دید.
زل میزنم به زنی که جهانش جهنم است