در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال امیرحسین آقایی | دیوار
S3 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 04:06:58
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
بدرخشید رفقا❤️❤️❤️
بترکونید رفقا❤️❤️❤️
امیرحسین
ممنونم ازت
خیلی دلم میگیره وقتی نمی‌تونم آرزو کنم حتی باشی اینجا و بشه کارمونو ببینی. ای وای از مهاجرت❤️
۰۲ آذر ۱۴۰۲
اجرای روان و خوب بازیگران
کارگردانی قوی
ایده ی جابجایی کاراکترها فارغ از جنسیت ایده ی خوبی بود ولی تکرارش زیاد بود
بعلاوه ضعف در نورپردازی و بیش از حد مینیمال بودن دکور بود از نظر من
ولی درکل از جمله نمایش هایی بود که ارزش دیدن داشت خسته نباشید به کلیه عوامل

۰۸ دی ۱۴۰۲
....... : احسان؛ من فکر میکنم مامان عمدا چیزی یادش نمیاد.
سلام ممنونم از همه ی عوامل نمایش. برای من تجربه ی جدیدی بود این تیپ از نمایش. بازی های درخشانی دیدم به خصوص آقای زندیه وقتی کاراکتر مرضیه رو بازی میکردن و خانم فضل یاب که بیشتر جاها عالی بودن.تعلیقی که در کار وجود داشت بعد از گذشت 15 دقیقه از نمایش، رمز گشایی شد و رفت به سمتی که قرار بود عقاید آدمهای معمولی و آدمهای حزبی رو به چااش بکشه که به نظر من موفق بود.
و امان از سانسور. به نظرم بخشی از حرف هایی که قرار بود توی نمایش زده بشه، حذف شده بود به قول استاد بهرام بیضایی بزرگ: ما یک سانسور دولتی داریم و یک عالمه سانسور غیر دولتی بین خودمان. در مجموع نمایش خوبی بود و برای تماشا توصیه میکنم هر چند میتونست عالی باشد.
۱۵ دی ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
مصاحبه من با ندا آل طیب در ایسنا پیرامون اجرای رضا و شرایط خاص اجرا در این روزها
http://isna.ir/xdMzjt
سپهر، امیر مسعود و صفورا خوش طینت این را خواندند
غزاله عبادی و سالار کریم خانی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
رها رادمهر، امیر مسعود، سپهر و زهرا آقاپور این را خواندند
غزاله عبادی و صفورا خوش طینت این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
مصاحبه مدیریت مجموعه تالارمولوی با خبرگزاری مهر پیرو اجرای رضا و شروع مجدد این اجرا:
http://mehrnews.com/xYFXC
با آرزوی موفقیت و اجراهای درخشان برای دوستان عزیز❤
سلام به تمام دوستان تیوالی
در جواب کامنت آقای کریمی،بدلیل حجم بالای نوشته م،مجبور شدم جداگونه ثبتش کنم.
جناب آقای یحیی کریمی عزیز سلام
ببخشید دیر جواب شما رو دادم،آخه توی شلوغ ترین تایم خیابان های تهران شما مشغول طرح پرسش در تیوال بودید.
با احترام به نظر شما و تمام دوستانی که نظراتشون رو ذکر کردند، بعنوان کارگردان و صاحب این اثر،
ذکر چند نکته رو ضروری می بینم.
۱.من و گروهم در یک خرد جمعی،تصمیم گرفتیم که همچون بسیاری از همکارانمون،از ترس نداشتن مخاطب و به بهانه ی نبود فضای تبلیغات و... میدان را خالی نکنیم و ایستاده بجنگیم. و روزی که این تصمیم اجرایی شد خودمون هم انتظار همچین استقبالی از سوی مخاطبینمون نداشتیم و طی این دو اجرای گذشته به واقع شوکه شدیم از استقبال خوبی که از اجرامون شد.
۲.این تصمیم گروه ماست و مطمئننا هرشخص و هر گروهی آزاد به گرفتن هر تصمیم و اجرایی کردن اون هستش.این اصول اولیه ... دیدن ادامه ›› دموکراسی است به گمانم!
۳. ما دانشجویان تئاتر،در مقطع کارشناسی،۶واحد تاریخ تئاتر میخونیم. از پیدایش تئاتر در یونان باستان و از دل آئین ها و اسطوره ها تا برشت و بکت و یونسکو...
ماهیت و بن مایه ی تئاتر از بدو به وجود اومدنش تا به امروز،اعتراض بوده و هست. اعتراض به هراصول و فروعی که باید باشد و نیست.
مگر میشود نبود و اعتراض کرد؟ مگر می شود خاموش بود و پی روشنی گشت؟!
اعتصاب و کنار کشیدن و تعطیلی، هیچوقت و در هیچ کجایی با وجودیت و نام تئاتر نبوده و نمی شود که باشد!
هرچیزی،هرجایی،هرقدرتی،هرفکری،هر فردی را شاید بشود خاموش و تعطیل کرد،ولی تئاتر باید همیشه و در هرحالی باشد،هیچ قدرتی نباید مانع از وجودیت تئاتر بشود.
این جملات (پارت ۳)،نظر شخصی بنده نبودند،بلکه بازنویسی و یادآوری بخشی از تاریخ تئاتر بودند.
۴. باور بفرمایید،باور بفرمایید که اجرا رفتن در چنین شرایطی بسیار بسیار بسیار سخت تر و عجیب تر از شرایط عادی است.هیچ چیز نرمال نیست و ما با همه چیز و همه کس باید بجنگیم که فقط و فقط صحنه تئاتر رو زنده نگه داریم.باور بفرمایید که مرکز هنرهای نمایشی،مدیران سالن ها، و برای ما که در مولوی هستیم مدیران دانشگاه تهران به مراتب ترجیحشان این است که در چنین شرایطی سالن ها بسته باشند تا مبادا اتفاق خاصی رخ دهد و مجبور به جوابگویی شوند.در چنین شرایطی است که من و گروهم در سالنی که روبروی درب دانشگاه تهران و در مرکز و قلب تجمعات تهران است، با زمین و زمان جنگیدیم تا دقیقا در چنین روزهایی روی صحنه باشیم.
که حرف بزنیم،که ببینیم هم رو،که کنش مند باشیم در حد وسع خودمان.
باور بفرمایید که برای ما خیلی راحت بود نشستن در خانه و ژست اعتراضی گرفتن و ادای اعتصاب در آوردن و منتظر عادی شدن شرایط نشستن و بعد با خیال راحت اجرا رفتن.
ما بی شرف نیستیم آقای کریمی
تنها اشتباه ما این بوده که تصمیم گرفتیم،درد و رنج و اعتراضمون رو،روی صحنه،جایی که متعلق به ماست فریاد بزنیم،نه توی گوشیهامون.
خیلی کیف کردم از خوندن نظرتون وحتما به تماشاتون میام
۱۶ مهر ۱۴۰۱
Captain
وقتی بیرون سالن آفتابه رفتن داخل سالن و شمع روشن کردن بی معنیه تازه اگه شمعی روشن بشه
جناب کاپیتان
این جملتون رو تیوال باید پین کنه بالای همه دیوارهاش به خصوص دیوار تیاتر:

"کسانی که رفتارشون متضاد با ژستشونه موقع بحث به ضد و نقیض می افتن و مدعی برداشت نادرست طرف مقابل می شن ، این یه الگوی ثابته"
۱۸ مهر ۱۴۰۱
Captain
برای هیچ کدام از نوشتار و رفتارت توضیح درستی نداری و تنها «با کلمات بازی می کنی» شاخ و برگ دادن برای گم کردن اصل موضوعه کسانی که رفتارشون متضاد با ژستشونه موقع بحث به ضد و نقیض می افتن ...
چه رفتار متضادی؟! کدوم ژست؟! چه ادعایی کردیم؟! از کدوم الگوی ثابت حرف میزنی شما؟!!!!! رفرنس بده بهم.
من حرف و عملم یکیه کاپیتان...
حرفی که زدیم رو هرشب روی صحنه داریم عملیش میکنیم...

شما به غیر از اینجا(توی گوشی هاتون)کجا اجرایی میکنید حرفاتون رو؟
بگید ماهم بدونیم و ببینیم و راجع به اثر گذاریش بیایم گپ بزنیم.
کوبیدن ... دیدن ادامه ›› و حرفای قلمبه سلمبه رو کپی پیست کردن رو که همه بلدن.
بیاید جلو بگید چیکار کردید توی این روزا،کجاها بودین و چه تاثیری تونستید بزارید.
اونوقت بزاریم تو کفه ی ترازو،ببینیم تاثیر ماو اجرامون توی این روزا بیشتر بوده یا کامنت های شما توی تیوال!
۱۸ مهر ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ژاله...ژاله...ژاله...
باورم نمی شد هیچوقت بشه روی صحنه ی مقدس تئاتر این همه ملموس و درست حرف دل همه ی نسلم رو بشنوم... حرف امروزم رو...حرف همین روزام رو...حرف همین لحظه هام رو... من با تک تک لحظه های این اجرا زار زدم...بغض کردم با تک تک بغض های کاراکترها... و چقدر عجیب داستان و وقایع این اثر درخشان عجین و سینک شده با روزهای تاریک امروزمون...
در درجه ی اول دیالوگ نویسی های فوق العاده و کارگردانی دقیق و خط کشی شده ی میلاد فرج زاده... طراحی نور فوق العاده ی پدرام رضوانی... گریم درست نیلوفر مرسلوند، و در نهایت بازی های درخشان تک تک بازیگران، شما رو وارد یک دنیای سحر آمیز می کنه
و در وهله ی بعدی تلفیق وقایع داستان با اوضاع امروز کشور، به طرز عجیبی باعث وقوع سانتی مانتالیسم شدیدی در وجود من مخاطب شد که لحظه به لحظه آرامش رو ازم می گرفت و خودم رو وسط میدون بهارستان حس می کردم...

ممنونم ازتون که نمایش رو دیدن و نظرتون رو با ما به اشتراک گذاشتید
۰۳ بهمن ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید