مرگ ماهی
"مرگ ماهی" داستان فراموشی و انسان های فراموش شده است....
خانواده ای که مدت هاست از هم پاشیده شده و کانون اصلی خانواده که از یاد رفته ....دروغ و تهمت جای دوست داشتن و "دوستت دارم" را گرفته است... و فیلمساز انقدر ناامید است که حتی در صحنه پایانی هم هیچ نشانه ای از بهبود اوضاع خانواده نمی دهد...
اعضای خانواده انگار هر کدام تکه ای از پازل هستند که وقتی در کنار هم قرار بگیرند می توانند تصویری کامل از واقعیت را نشان دهند و حتی شاید هدف مادر از طرح چنین وصیتی همین بوده است اما فیلم آگاهانه از دادن اطلاعات خودداری می کند و تا جایی که بر یک واقعه(فرزند بهرام) پافشاری می کند که ابهام لازم فیلم را به تاکیدی آزاردهنده تبدیل می کند....و ای کاش اینقدر تاکید روی این واقعه نبود تا حس مبهم کشف حقیقت را بیشتر لمس می کردیم...
فیلمبرداری استادانه محمود کلاری و نورپردازی سردی که به طرز عجیبی رابطه سرد اعضای خانواده و حتی سرمای موجود در خانه را به بهترین شکل نشان می دهد از بهترین ویژگی های فیلم است...نگاه کنید به قاب غسل دادن مادر توسط دختران که بی نهایت زیبایی دارد...
شاید اگر حجازی کارگردان جاه طلب تری بود مرگ ماهی از فیلمی خنثی به فیلمی
... دیدن ادامه ››
تاثیر گذار تبدیل می شد..مرگ ماهی به یک ضربه پایانی نیاز داشت...جایی که تماشاگران منتظر آمدن "رامین" و یا "مهناز" هستند اما آمدن آن ها نه گره ای را باز می کند و نه اینکه پاسخ انتظار تماشاگر را می دهد...
این فیلمی است که همه عوامل کار خود را به خوبی انجام داده اند و قدمی رو به جلو برای کارگردانی حجازی محسوب می شود اما به فیلمنامه محکم تر و پیچیده تر با شخصیت هایی تعریف شده تری نیاز داشت تا بتواند فیلمی ممتاز شود...
2.5 ستاره از 5 ستاره