توی این حجم اجرای متن های غیر ایرانی و گریم های عجیب و بازی های پر سر و صدا و قیل و قال های پوچ و زمان های کش دار ، باز میشه امید داشت که هنوز هستن کسایی که تئاتر ایرانی ( روحیه ملی ) دغدغه شون ه و حال تماشاچی رو خوب می کنن. بعضی کارا باید چند بار دید.


پ.ن : دیشب دوباره کار دیدم و مثل همون اجرای اول توی جشنواره خیلی خوب و با کیفیت بود.