@ سپهر
پسر خوش قلب،بزرگ دل،مهربان و دوست داشتنی تیوال
ای ویکی‌پدیای شعر و ای گنجینه ی اشعار تیوال
======تولدت مبارک=======
روزگارت خوش،قلبت همیشه سبز، آرامش رفیق لحظه هات...
نمایش‌هات همه شیهیدنی و عمرت همیشه دایه ای....

فوتی فر: این ها پَرند ، زلیخا جان.
آن که من به تو می گویم نامش برف است.
سرد است و سپید از آسمان می بارد. انگار که مشت مشت پرها را پاشیده باشی به آسمان، و باز آنها از آسمان ببارند بر روی زمین. روی زمین که می نشیند، همه جا را سپید می کند این برف.
می ماند برای روزها و ماه ها.
وقت باریدن خیس نمی کند، آدمی را می پوشاند. انگار که لباس سپیدی پوشیده باشی از پا به سر.
راه که می روی، زمین کرباس سپید است، پهن و گسترده.
مایه ی شادی بچه هاست این برف…. ای کاش، ما هم یکی داشتیم. بچه را می گویم و گرنه در مصر که برف نمی بارد…
مجنون می کند این برف همه ی آدم ها را.
بچه ها که بچه اند. من و تو را هم مجنون می کند این برف، اگر که ببارد.
نگاه کنی هر جا را، به سر و روی هم می پاشند این برف را. صدای خنده است که می شنوی هر کجا که باشی؛ صدای بچه ها را بیش تر…
کاش ما هم صدایی داشتیم ... دیدن ادامه » این جا. صدای بچه را می گویم، وگرنه در مصر که برف نمی بارد.
#نمایشنامه #در_مصر_برف_نمیبارد ♥️ #محمد_چرمشیر

‏آفریننده از جان من چه میخواهد؟
هر تلخی به من آزمود!
هر سختی مرا تراشید!
هر ناهموار پیش پای من نهاد!
دیگر چه کیفری و کدام درد ناکشیده یی!
آفریدگار است این یا بنده آزار!
یکبار زنده می شوی و صدبار می میری!
مردمان را نیافریدن بهتر که این همه ترس و آزمون!
بگو ارداویراف تو که دانایی!
در آن ترازو آفریدگار را چه بر می سنجد، که نیاندیشید بر آنکه خود آفرید


گزارش ارداویراف - بهرام بیضایی

// بی ادعایی در نمایش//
نمایش بی ادعا مد شده؟
یا ژانر جدیدی ابداع شده به اسم بی ادعا؟
سبک روایی است بی ادعا؟
بی ادعایی فاصله گذاری است مثل اپیک برشتی؟
مکتب فکری است بی ادعا بودن؟
بی ادعا بودن فرم است یا محتوا؟
اما اول عزیزی توضیح دهد نمایش پر ادعا چی هست؟
چون نمایش پر ادعا ندیدم...
نمایشی که ندیدم بازیگر، تهیه کننده، کارگردان و.... در داخل
نمایش بیایند و بگویند ما نمایش عالی هستیم!!!!
و بعد نمایش بد باشد و بگوییم یک نمایش پر ادعا دیدیم....

ادعای یک نمایش از درونش بر می خیزد...
جایی که فرم و محتوی روی صحنه هست تا تصویری از دنیای درونی
خالقانش ... دیدن ادامه » بروز دهد...، که قطعا چیز خوبی است...
و اینجاست که نویسنده و کارگردان محک می خورند...
جایی که آیا نویسنده توانسته براساس درونمایه اش، متنی کم نقص
بنویسد؟
جایی که کارگردان توانسته بازنمایی درستی از فضای نوشته روی صحنه
ببرد؟
پس ادعا کردن به شدت خوب هست در نمایش...
اما مطلبی که شاید خیلی دلچسپ نباشد..، واکنش گروه اجرایی نسبت
به نظرات تماشاچیان است.. مثلا سجاد افشاریان در واکنش به کاربری
که از هرکسی که شب می میرد.... خوشش نیامده بود، تماشاچی را
متهم به بی سوادی کرده بود...
یا کوروش سلیمانی که ایرادات کارش را بهش گوشزد می کنی، باز هم در
مقام دفاع از ایرادات بر می آید.. ( حتی حرف خانم ثانی را نمی پذیرد.)
یا مورد خودم که چندبار ایرادات را گفتم و نماینده گروه اجرایی در مقام
دفاع برآمده و مثل میتی کومون می گوید:
می دانید چه کسی در مقابل شماست، فلان بازیگر معروف..
فلان کارگردان معروف و ....
حال بهتر است دقیق تر حرف بزنیم..
نمایش پر ادعا نه، عوامل اجرایی نمایش پر ادعا که البته چیز بدی هم
نیست اما امیدوارم توخالی نباشد...
اما شاید لازم باشد از حمید رضا نرادی کارگردان نمایش آوازخوان کله
طاس تقدیر کنیم.. جایی که یک متن سهل الممتنع را اجرای خوبی
برد و گوش شنوا برای شنیدن دارد و ادعایی هم ندارد که هرچه کرده
درست بوده و هرکس خوشش نیامده لاجرم بی سواد است و لاغیر‌.

دوستان تیوال
اگه اهل نمایش رادیویی هستین، برنامه «نقد و نمایش» چند وقتی هست شبها ساعت 10 شب از رادیو نمایش پخش میشه.
نمایش هایی که معروف و یا تاثیرگذار بودن، در چند شب اجرای رادیویی میشن و بعد با زبان ساده و در عین حال حرفه ای نقد و بررسی میشن.
بعضی نمایشها ضبط سالها قبل هستن. زمانی که به نظر می رسه «جنبه ادبی» آثار رادیویی، به «مناسبتی بودن» یه نمایش می چربیده.
الان هم «روزنه آبی» اکبر رادی داره پخش میشه. بهزاد فراهانی هم یکی از نقش ها رو میگه.
اگه دوست دارین، گوش کنین :)
موج رادیو نمایش 107.5 مگاهرتز

چه شکرهاست در این شهر که قانع شده‌اند

شاهبازان طریقت به مقام مگسی
حافظ
امروز ما

سلام دوستان
من برای امروز 28 دی ماه ساعت 18:30 بلیط نمایش بیگانه در خانه ی آقای مساوات، باکس وسط ردیف سوم را دارم
هر کس تمایل به خرید داره با شماره 09124873726 تماس بگیره.

اسکار بدترین صندلی های تئاتر با اختلاف تعلق می گیرد، به :
در این لحظه، مجری اندکی درنگ می کند تا به زعم خود هیجان لازم را به حضار تزریق کند؛ غافل از اینکه همه برنده این اسکار را می شناسند ... !
مجدد مجری تکرار می کند؛ اسکار بدترین صندلی های تئاتر با اختلاف تعلق می گیرد، به :
تئاتر مستقل تهران ... !
صدای دست، جیغ و تشویق حضار به گوش می رسد.
در هنگام دریافت جایزه، مسئول این تماشاخانه در حالی که از شدت ذوق و هیجان در پوست خود نمی گنجد، سخنرانی کوتاهی انجام می دهد :
بارها مخاطبان تیوال و سایر تماشاگران از صندلی ها ابراز گِله و ناراحتی کردند. این جایزه را حاصل اهمیت ندادن به این نظرات و مقاومت در مقابل آن ها می دانم. در نهایت جا دارد از صندلی های تئاتر مستقل که با آزار دادنِ هر چه بیشتر تماشاگر، ما را در کسب این جایزه یاری دادند، کمال تشکر را داشته باشم.

میدونی درد چیه؟
حتی وقتی تصمیم بگیری تلوزیون رو خاموش کنی
کانال های خبری رو پاک کنی
و محو کنی سیاهی ها رو از زندگیت
هر کاری میکنن خودشون رو بهت نشون بدن و عصبانیت کنن
مثلا اینکه کل قطارهای مترو رو جا به جا کنن برای بردن و اوردن مردم به مصلی و گوش دادن به یه نفر
و تو الان ۴۰ دقیقه است منتظر قطاری و نمیاد :)
منتظری تا بری پیش دوستایی که خیلی وقته میخوای ببینی شون
ولی احتمالا نمیرسی
ازتون متنفرم :)
خیلی ازتون متنفرم :)
یروزی یه جایی
با همه خشمم که ماه هاست سعی میکنم بریزمش تو خودم
جوری سیلی میزنم بهتون که از درد به خودتون بپیچین

سلام من الان برای بار دوم این تئاتر رو خریدم قرار بود ۳۰ درصد تخفیف وفاداری داده بشه ولی اصلا همچین گزینه ای رو پیدا نکردم موقع خرید

دریغا، سرزمینِ نگون‏‌بخت که از به‌یادآوردنِ خود، بیمناک است.
کجا می‌توانیم آن را سرزمین مادری بنامیم، که گورستانِ ماست؟
آن‌جا که جز ازهمه‏‌جا، بی‌خبران را خنده بر لب نمی‌توان دید؛
آن‏جا که آه و ناله و فریادهای آسمان‏‌شکاف را گوشِ شنوایی نیست! آن‏جا که اندوهِ جانکاه چیزی است همه‌جایاب.
و چون ناقوسِ عزا به نوا درآید کمتر می‌پرسند که "از برای کیست؟"، و عمر نیکمردان کوتاه‌‏تر از عمر گُلی است که به کلاه می‌زنند، و می‌میرند پیش از آن‏که بیماری گریبان‌گیرشان شود.




ویلیام_شکسپیر؛
نمایشنامه؛ "مکبث"؛ پرده چهارم، مجلس سوم
داریوش_آشوری؛ نشر آگه ۱۳۷۸؛
ص96

حس میکنم درست وسط یه سیاهچاله ام.... پر از خشم ، غم ، ناامیدی ‌و.......
یعنی میرسه روزی که دوباره بشه لبخند زد...؟ تلخی موندگار این روزا تموم میشه...؟ و هزار تا سوال بی جواب دیگه... کاش حداقل سکوت کنن دربرابر این فاجعه به جای توجیه وقیحانه....

لطفا اگه تو این چند روز اخیر اجرایی دیدید یا جای خاصی رفتید که برای چند لحظه هم تونسته ذهنتون رو آروم کنه به منم بگید مرسی❤

باربد گلشیری (در جواب کسانی که می‌گویند هنرمندان نباید جشنواره‌ها را تحریم کنند):
«هنرمندان کار را تعطیل نکرده‌اند. پژواک همین روزها و ماه‌ها هم خواهند بود. پشت کردن قهر نیست، انتخابی آگاهانه و اجتماعی‌ست. در ضمن، همان‌طور که دولت می‌تواند از بالا عزای عمومی اعلام کند و نمایشگاه‌ها را تعطیل کند، هنرمند هم می‌تواند از پایین عزای عمومی اعلام کند.

// شرکت در جشنواره فجر، ژستِ همراه بودن//
همینجا اعلام می کنم به خاطر اتفاقات اخیر در جشنواره فجر
( تئاتر، سینما، موسیقی و... ) شرکت نمی کنم...
پس به افتخار خودم..
هورا
هورا
هورا







هورا
هورا ... دیدن ادامه »
اما این از آن راست های دروغ است..
از آن ریا کاری هاست...
ژستِ همراه بودن است، دروغ همراهی...
بله، من شرکت نمی کنم، اما ۱۱ سال است شرکت نمی کنم...
آخرین بارش ۸۷ بود...
و اولین بار عدم حضورم ۸۸ بود...
شاید بعدا کمرنگ شد و علاقه به حضور داشتم اما دیگر شرایط
فیزیکی و تنفسی اش را نداشتم...
امسال هم من طبق معمول سالهای پیشین شرکت نمی کنم...
توصیه ای هم ندارم برای شرکت یا عدم شرکت...
ولی تاکید می کنم حرکت تحریم و شرکت هماهنگ و با برنامه و
اعلان عمومی در جهت اثر گذاری انجام شود...

لا به لای اعتراضات مدنی مون مردم سیستان و بلوچستان رو فراموش نکنیم.
مبدا زنده‌ها رو به خاطر رفته‌ها فراموش کنیم.

میادین،
با گام های سنگین یاغیان،
تپیدن آغاز کنید!
بلندتر، تفنگ دارنِ سرانِ گردن کِش!
ما جهان را با سیلی دوباره خواهیم شست،
اینک ساعتی است که بیم حضورش را داشتیم.
واگنِ سالها بسی آهسته،
واگنِ روزها بسی رنجور.
خدایِ مان الهه یِ سرعت است.
قلب مان طبل نبردمان.
کاهنی زراندودتر از ما هست؟
زنبورِ کدامین گلوله قادر است نیش مان زند؟
سرودها سلاح های مان،
قدرتِ قدرتها،
طلایِ مان-نواهای مان-تنها سرود خواندنمان را می شنوند.
مرغ ... دیدن ادامه » زار، سبز به روی زمین آرام بگیر!
رنگین کمان، رنگِ مان ده و
اسبانِ تندپای زمان را احاطه کن.
آسمان ها طلسمِ درخشان شان را از ما دریغ می کنند.
وه! بی آن سرودهای مان کامیاب می شوند.
هی آن جا، دُب اکبر،
غریوی بر آور
تا زنده به آسمان ها برده شویم!
بخوان، از ژرفایِ نوشِ شوق.
بهار را آهسته بچکان با فنجان،
نه با انگشتانه.
قلب، گام های بلند بر ضربانت بردار!
سینه هایِ مان سنج هایِ برنجین باشند.

نام شعر: رژه یِ ما
ولادیمیر مایاکوفسکی
برگردان: سارا ابوطالبی

لعنت به جبر جغرافیایی!
دلم لک زده واسه یه فنجون تئاتر داغ!!

واسه چی زدی؟
واسه چی زدی؟
چون من بچهٔ مردم بودم
چون از خون تو نبودم
کثافت بزنن به اون خون نجست که بچهٔ مردمو زدی
خدا ازت نمیگذره
زندگیتونو سیاه میکنم
الانم میبینی نرفتم از این خراب شده، موندم زندگیتونو سیاه کنم
موندم حقمو بگیرم
اینجا همش، مال منه
همش!
مال منه
این...
این مال منه
این...
این ... دیدن ادامه » مال منه
همه چیه اینجا...
مال منه

#مغزهای_کوچک_زنگزده
#دیالوگ_ماندگار
#نوید_محمدزاده
#هومن_سیدی
https://www.instagram.com/p/B7QpSDdgoEC/?utm_source=ig_web_button_share_sheet

میون این همه خبر بد، این همه عکس و فیلم تلخ که حال خراب هممونو خرابتر کرده، گاهی ذهنم میره پیش اندی و جمله ای که به رد گفت ((یادت باشه رد، امید چیز خوبیه، شاید بشه گفت بهترین چیزهاست و چیزهای خوب هیچ وقت نمی‌میرن))
میدونم کمی دور از ذهن به نظر میرسه اما روزی نیست که بی امید از خواب بیدار بشم. همیشه و هرروز امیدوار بودم و هستم. شاید بعضی روزها دقیقا مثل همچین روزایی، امیدم به حداقل برسه اما هیچ وقت تموم نمیشه شاید به قول رد (( امید چیز خطرناکیه و میتونه آدمو دیوونه کنه)) اما باز هم چشمم به همین باریکه نوریه که گهگاهی سوسو میزنه و امیدوارم روزی این باریکه نور تبدیل به اقیانوسی بزرگ بشه. امیدوارم تو اون روز هممون کنار هم باشیم و باهم این شادی رو جشن بگیریم.
به امید اون روز ❤️❤️❤️❤️❤️