بنظر من سختی ها ، تنهایی ناشی از هرچیزی یا بهتره گفت زندگی.ادمو سفت و قوی و سنگ نمی کنه.برعکس ادمو شیشه می کنه .وقتی خیلی شیشه شده باشی خوب جر میدی اما راحت میشکنی، شکستنتم هیشکی متوجه نمیشه انقدر میشکنن لایه هات تا تموم شی. زندگی نامه چند میلیون نفر رو نوشته بود ساناز بیان ؟؟ که :"...هرموقع چیزی رو از دست میدم یاور همیشه مومن داریوش رو گوش میدم" همون اهنگی که شعرش همزمان دوبار خونده میشه .یه بار داریوش یه بارم ...
شاهکار پاییز ، بدون شک "هتلی ها" ست .انقد سیاه سفیده که تقریبا نصفش پخش زمین از خنده، نصفش در حد بغض و گریه .خیلی مشتاق کارهای اینده حمید اذرنگ شدم بخصوص" آبی مایل بصورتی" که ساناز بیان نوشتش

از نظر طراحی صحنه ،پرفورمنس ،گریم
خیلی خوب بود
جا داره خسته نباشید گفت به اقای اهنین جان و گروهشون
چون زحمت زیادی کشیده شده برای تعاتر
اما ای کاش استوری لاین خوبی میداشت
بنظرم خود داستان نقطه ضعف بود
مطمعنا با این اراده و قدرت اثار درخشانی در اینده از گروه سولو میبینیم
با متن های بهتر البته

اسایلم خیلی ما بود
یه تیاتر پر از خلاقیت و جسارت