عالی عالی عالی...هرچقدرهم این کلمه رو تکرار کنم بازم کم گفتم.
کم گفتم از لذتی که با تماشای این نمایش بردم.اگه تا31 مرداد هرروزم به تماشای این نمایش بشینم بازم سیر نمیشم.سیرنمیشم از این ترانه ها،از این موسیقی ها،از این بازی ها ،از این فیلم ها..واز این اطلاعاتی که طی این دو ساعت گرفتم،اطلاعاتی که قطعا 1/1000 اون چیزیم نیس که آقای رحمانیان سعی در انتقالش به من تماشاچی داشته،که من اگه هزار بارم این موسیقی-نمایشو ببینم نمیتونم مطمأن شم که 100% اون رو به حافظه سپردم.از اسم ها اتقاق ها،نام فیلم ها،ترانه ها و موسیقی...
ممنونم به خاطر همه چی...
یه چندتا نقد داشتم که زیاد دوس نداشتم بگم ولی شاید نگفتنش ظلم باشه به بقیه که میخوان به تماشای این تاتر برن
اول اینکه من روی صندلی شماره یک ردیف دو بودم بلندگوی بزرگی که گوشه سن بود دیدم رو اول نمایش به کلی گرفته بود و بازیگرزن یعنی زن اشکان خطیبی رو به کلی اول نمایش ندیدم،نمیدونم نمیشد اون بلندگوهارو جوری تعبیه کنن که جلوی دید تماشاچی هارو نگیره
دوم اینکه آقای اشکان خطیبی توی بیشتر اپیزود ها جلوی سن روی اون چمدونشون میشستن که باعث میشد دید اون دسته از تماشاچیانی که مثل من وسط سالن ... دیدن ادامه ›› نبودن به بقیه بازیگرا کم بشه
سوم اینکه خانم بازیگری که اگه درست بگم خانم هانا کامکار که گمان کنم سمت چپ صورتشون سوخته بود(یعنی گریم سوختگی داشتن)-اگه درست حدس زده باشم-رو ما گریمشونو کلا ندیدیم و تصورمون در کل این اپیزود این بود که این خانم گریم یک فرد سالم رو دارن و ماباید تصور کنیم که ایشون سوخته.
به نظرم باید توی نمایش بازیگرایی که روی صورتشون گریم خاصی دارن طوری حرکت داشته باشن که اون گریم مهم(مثلا سوختگی)شون رو بیشتر تماشاچی ها بدون توجه به اینکه کجای سالن نشسته باشن ببینن.
بازم ممنون