جالبترین و خاص ترین فاکتور این نمایش هدف آن در نمایش و القای ملال و روزمره گی های دیکته شده می باشد.طراحی تمام سفید دکور به این قضیه بشدت کمک میکند تا عوامل به هدف خود که انتقال ملال به مخاطب است برسند...خمیازه و ملالت مخاطبان بر موفقیت این کار دلالت میکند..تبریک.

کاری دیالوگ محور که من رو یاد داستانی از جنس ماهی سیاه کوچولو و جاناتان مرغ دریایی انداخت.انتخاب شخصیتها مناسب بود.نقطه ضعف کار در پرداختن بیش از حد به موضوع با ترفند بازی با کلمات بود. متوسط بود..با اینحال خسته نباشید میگم به عوامل.

کلیشه ای تکراری که برای مخاطبی نامربوط اجرا میشه

فیلم مستند خانه ای برای تو:
من زیاد اهل مستند نیستم. ولی این مستند منو با رضایت کامل روی صندلیهای خشک سالن نگه داشت. شخصیت اول فیلم نیاز به پردازش نداشت چونکه خودش یه شخصیت با فکتورهای بارز بود.شخص مسولیت پذیر،غیرتی،جسور ، غد و در عین حال احساساتی.
لوکیشن های جذاب گیلان به جذابیت کار افزوده بود.
بنظرم کارگردان تقریبا تلاشی برای سینمایی شدن اثر نکرده بود؛ شاید لازمه ی فیلم مستند این باشه. البته یه نکته ی خوب این مستند این بود که با سکانسهای مصاحبه ی کسل کننده پرش نکرده بود.چیزی که منو از مستند فراری میکنه.
خلاصه کاریه که خیلی نوصیه میکنم دیدنشو.

رواتی جدید و نو از کلیشه ی قدرت و تقدس سازی در جوامع که با انتخاب رنگها حال و هوای فیلم سیاه و سفید رو القا میکند . توصیه میشود دیدنش