واقعا نمایش عمیق و جالبی بود
نقش دختر قربانی رو خیلی دوس داشتم
مرسی از جوونای مملکت❤️

در ابتدا و با احترام به همه ی سلایق، این مطلب نگاه و مواجه ی شخصی من در اجرای ۲۹ آذر با اثر است و ممکن است همسو یا مخالف نظر شما عزیزان باشد.
نمایش چند سال پیش از آن دسته نمایشهایی ست که باید چند سال پیش به صحنه میرسید. زمانی که تازه از تنور درآمد، زمانی که داغ ها تازه تر بود و سالهایی که زخم های متعدد و بی امان روزگار اشک چشمان ما را خون می کرد. شاید امروز برای یادآوری سختی ها و ناملایمات گذشته کمی زمخت و پوست کلفت شده ایم و وسعت و حجم فجایع ناگوار زندگی دیگر برایمان رمق تاثر نمی گذارد. زنده نگاه داشتن حافظه تاریخی مردم قطعا ستودنیست و دراماتیزه شدن وقایع تاریخی کمک شایانی در این امر دارد. متن چند سال پیش در شکل ساختاری خود با پرش در برهه های متفاوت زمانی به روایت مشغول می شود و در این مسیر پل ارتباطی بین برخی از کاراکترها شکل می گیرد و در پایان اثر دیوار چهارم با مخاطب خود را شکسته و در قالب «نمایش در نمایش» به کار خود پایان می دهد. نمایش اپیزودیک است و در هر صحنه داستانی نقل می شود، حتی جنس دیالوگ نویسی و مونولوگ نویسی در اپیزودها متفاوت است، برخی سلیس و ساده و برخی پیچیده و گنگ، این متن در قالب اجرای جشنواره ی تئاترشهر به صحنه رسید و در این اجرا نکاتی همچون متن، بازی، طراحی پوستر و بروشور و لباس و گریم و ویدیو مپینگ نقاط قوت اثر بودند و در بخش طراحی نور شامل ضعف و نکاتی بود که قطعا وابسته به شرایط اجرایی اثر می باشد.
اما در کارگردانی این اثر جای بحث و مجادله بسیار است و می توان امیدوار بود تا در اجرای عموم نمایش، موارد مهمی چون برخی میزانسن ها، و انتخاب موسیقی بازنگری اساسی شود.
به امید اجرای عموم پر اقبال برای این نمایش خوب و عرض خسته نباشید برای عوامل درخشان گروه
موید و برقرار باشید
۳۰ / آذر / ۱۴۰۴

با سلام به دوستان قدیم و جدید
نمایش شب سوییت را افتخار داشتم برای بار اول در تالار قشقایی مجموعه تئاترشهر ببینم.
خیلی نمایش خوبی بود واقعآ متشکررم،
نقش سیامک را بیشتر از بقیه دوست داشتم.
اجراها تاثیرگذار بودند. داستان جذاااب بود
بعد یک‌سال تئاتر دیدم و حالم بسیار بهتر کرد.
واقعآ در شرایط واقعی زندگیم شب قصاص بووود هرچند تلخ و رنج آور اماا خطری بزرگ را به نمایش کشییدم.
از کافه قشقایی برایش پیام فرستادم،
ابتدای شروع نمایش ویدئوی کوتاهی...
وی شب سوییت را شب عشق میپنداشت
من شب سوئیت را شب قصاص تصویر ... دیدن ادامه ›› کشییدم!
و اکنون مکافات بعد از قصاص را تحمل می کنم؛
بوی خون خشکیده جامانده بر صحنه جُرم و قتل ....
مقتولی که خوددش برپاست و تمااام آنچه برایش مهیا کرده اند تماشا می کند.
من آرزو احمدیان هستم و
برگشتم به تیوال تئاتر
روزی نمایشنامه نویس خواهم شد
آنهم برای تئاتر.

واقعاً بهترین :)

سلام و خسته نباشید ما این نمایش رو هفته پیش با استاد راسخ راد دیدیم
خیلی اجرای بامزه ای بود و هممون دوسش داشتیم
خندیدیم و بهمون خوش گذشت متن و موضوع خیلی خوب و
بازی ها هم جداً عالی بود
به امید موفقیت های بیشتر برای کارگردان عزیز و همه ی عوامل و بازیگران 💖