دمنیک پسر! بهتر است کمی در این مورد بیشتر فکر کنی .آره

بالزی نمایشی است با افتتاحیه‌ای باشکوه و یادآور صحنه‌هایی که بسیاری از تماشاگران را شیفته‌ی تئاتر کرده است. نورپردازی گوتیک و طراحی لباس و شخصیت‌های اکسپرسیو روی صحنه، در همان ابتدا، ما را به یاد جادوگران مکبث می‌اندازد و آینده‌ای شوم را برای آنچه بر سر شخصیت مرد اول این نمایش خواهد آمد، در ذهن ما می‌کارد.

شور و هیجانی که در کار جریان دارد، در نتیجه‌ی برداشت صحیح بازیگران از مفهوم شکسپیری جاری در این نمایش است. همان طور که در نمایشنامه‌ی مکبث، عامل اصلی خیر و شر و پیش‌برنده‌ی روانِ رنجور مکبث، لیدی مکبث است که حضوری بسیار کوتاه‌تر از مکبث دارد، در بالزی هم حضور نازی و کیفیت بازی او، از مهمترین عوامل انرژی جاری در این اثر نمایشی است. این اثر با ریتم خوب و داستان دنباله‌دارش، می‌توانست حداقل نود دقیقه مخاطب را میخکوب خودش نگه دارد. اما به هر دلیل ناشنیده‌ای، به یک ساعت کار خوش‌ریتم و مملو از انرژی درام اکتفا شده است.

فضاسازی بالزی، این نمایش را در فضایی فانتزی قرار می‌دهد که فرسنگ‌ها با قرار گرفتن در فضای سوررئال فاصله دارد. اگر نویسنده و کارگردان در پایان‌بندی به نتیجه‌ای فراتر از یک گره‌گشایی ساده می‌رسیدند و زمان بیشتری برای گسست از واقعیت ذهن شخصیت اول صرف می‌کردند، آن اتفاق درخشانِ فراتر رفتن از ... دیدن ادامه ›› واقعیت صحنه و ماندگاری بن‌مایه‌ی اثر در ذهن مخاطب اتفاق می‌افتاد و می‌توانستیم پس از سالها، اثری سوررئال را بر صحنه‌ی تئاتر ایرانشهر شاهد باشیم.

در مواردی همچون صحنه‌ی اصلی حضور نازی پشت میز و خنده‌ی شیطانی‌اش، میزانسن‌ها منطبق بر زیرمتن کار نیستند و به جای تاکید بر فیگور و صورت بازیگر، تصویرش، نیمرخ و زاویه‌دار با مخاطب دیده می‌شود. در صورتی که همین موقعیت برای نقش حیدری، با قرار گرفتن صحیح در میانه‌ی صحنه و خنده‌ای پلید به سمت تماشاگر، به بهترین شکل، تصویر حیدری را در ذهن مخاطب ماندگار می‌سازد.

حضور ناقص هملت در اثر، تاثیری دوگانه دارد؛ اول، فاصله‌گذاری‌ای که می‌تواند برای مخاطبی که غرق در اتمسفر اثر شده است، پس‌زننده باشد و دوم، تاکید بر کارکرد فرامتنی هملت در زمان حال، آن گونه که یک نمایشنامه‌نویس را به سرنوشت شوم شخصیت‌هایی چون هملت و مکبث دچار کند و در اثر فشارهای سیستمی بر هنرمند، او را به توهم هم‌ذات‌پنداری با شکسپیر دچار کند؛ در این نقطه است که فرایند سانسور هم به بیراهه می‌رود.

سیستم‌های سانسوری، از این آفت بزرگ برای خودشان غافل‌اند که در اثر حذف سیستمی آثار، قابلیت سنجش صحیح آنها از بین می‌رود. این نقص سیستمی، عموماً به واسطه‌ی رد آثار نه به دلیل کیفیت هنری بلکه به دلیل ممیزی، خالق اثر را به سطحی رویایی ارتقا می‌دهد و باعث می‌شود پس از تبدیل به شخصیتی خموده، عقیم و متوهم، به جامعه‌ی همان سیستم تحویل داده شود. از این منظر، بالزی در متن خوب عمل کرده و به نوعی، بازتاب سیل عظیمی از جامعه‌ی تئاتری محبوس‌شده در فضای ذهنی اشخاص را در نهایت آشفتگی ممکن، به روی صحنه‌ی نمایش آورده است.

نمایش بالزی، حاصل متنی خودبسنده، کارگردانی قابل قبول و درک بازیگران اصلی از موقعیت دراماتیک و ارجاعات نمایشی موجود در بازنمایی متن است که این نمایش را در روزهای آخر اجرایش، تماشایی می‌سازد.

تیم بسیار حرفه ای سرعت کار بالا کیفیت عالییی ممنون از زحمات همه ی بازیگران مرسی ک برای وقت مخاطب ارزش قائلید

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت تمامی اعضای گروه فخیم صاحب اللوا ، در ابتدا تلاش این عزیزان در راستای ترویج مفاهیم اعتقادی شیعه علی الخصوص در این شرایط پیچیده کشور، قابل تقدیر و تحسین است.

و اما در باره محتوای نمایش، تعلیق جذاب همراه با تذکرات بجا و کارگردانی و بازیگری از نقاط قوت کار بود. سوال ایجاد شده در ذهن مخاطب به خوبی پرداخته شد و در پایان پاسخ داده شد، نکته مهم و فوق العاده تناسب پاسخ نهایی با زندگی تک تک ما مخاطبان بود “حب و رحمت اهل بیت باید همواره در تک تک لحظات زندگی ما جاری باشد ولو به شرط بروز ابتلائات و سختی ها”

گروه نوا همانند کار های قبلی گروه، بی نقص و هماهنگ اجرا کردند ، استفاد از اکسسوار چتر و حرکات هماهنگ ، همچنین اجرای قطعات اشنا با سبکی جدید بی نظیر بود.

درپایان از شما عزیزان دغدغه مند و حرفه ای بابت زمین نگذاشتن علم حضرت سید الشهدا در این ایام غریب سپاسگزارم و ارزوی توفیقات فراوان برای شما گرامیان دارم

بسم الله الرحمن الرحیم
عرض خسته نباشید به جناب آلادپوش و میلانی عزیز
چند نکته به ذهنم آمد
اولا آفرین به گروه هم‌نوایان و اجرای بی‌نقصشان در بکار گیری چتر ها و تمرکز همزمان بر ساختار سرود 👌🏻
و اما نمایش .....
مخاطب نوانمایش ترسالی با ذهنیت کار اتاق پرو به دیدن این پروژه آمد
بنده شاید به تعداد انگشتان یک دست یا کمتر کاری به اثرگذاری و زیبایی اتاق پرو دیده باشم ؛ که البته برخواسته از ذهن خلاق و قلم قدرتمند سید مرتضی هاشمی باشد که چندین اثر از ایشان در سال های اخیر در صحنه های آشنا ... دیدن ادامه ›› دیده ایم .

مخاطب این کار توقع کار سلیس و واضح در عین حال دارای تلنگر و برانگیختن احساسات را دارد ...
این نوانمایش پیچیدگی ای در درک و فهم در کنار پایانی باز برای ذهن مخاطب داشت تا خود به دنبال آنچه برداشت میکنند بروند
لاکن علاوه بر این ضعف زیادی در چسب کار میان مفهوم باران رحمت اباعبدلله و داستان روستا بود ... یا لااقل باید بیشتر پرداخته میشد یا وجه تشابه و نکات مشترک برای تماشاچی ساخته بشه ؛
فلذا انگار اون ترک حضرت علی اصغر هم میان دیگر ترک های گروه هم نوایان که به نوعی مرتبط با صحنه نمایش میخواندند غریبه بود و اون شور روضه در میان دیگر کارها که بعضا قطعات خوانده شده توسط دیگران بود عجیب بود !!

و در نهایت خسته نباشید میگم به تمامی عوامل اجرایی
و حتما تمامی مخاطبان میدانند که پروژه شما تحت تاثیر هرج و مرج های داخل کشور شد و سرپا نگه داشتن همچین کار ارزشمندی حتما سختی خاصی دارد که از پس آن برآمدید ...
در پناه اباعبدلله الحسین

سلام علیکم
از نویسنده و کادر گرامی خواهشمندم با دقت و تامل در این متن نظر کنن و تا دیر نشده تغییری ایجاد کنند تا این همه زحمت و این همه خرج در مسیر عقیده صحیح و کمک به امام حی مثمر ثمر واقع شود ان شاءالله

خدا قوت به همگی کادر صاحب اللواء که بسیاااار اسم زیبنده ای را برای گروهشون برگزیده، نقد بنده از تئاتر در ابتدا طولانی شدن مقدمه تئاتر برای رسیدن به نکته اصلی بود و جا داشت که بحث سر خیر و برکت و باران از اطاله کلامش کم شود و در ادامه مهم ترین بخش کار که تذکر به اباعبدالله بود متاسفانه متاسفانه متاسفانه از لحاظ روایات و احادیث کاملا به صورت اشتباهی بیان شد : در تئاتر گفته شد که امام و خانواده شان و عزیزترین کسانشان فدا شدند تا این خیر و برکات به ما برسد ، خوب نکته اینجاست یعنی امام باید میرفت تا این خیر و برکات برسد ؟؟؟؟ یعنی امام
و تمام عزیزانشان باید شهید میشدند به این شکل یعنی به جای لعنت باید برای دشمنانشان رحمت فرستاد که واسطه این فیض شدند؟؟؟؟؟؟
عجبا این که از عدل خدا و تمام عقاید تشیع به دور است
اگر اینگونه قضاوت کنیم کاملا جبر مطلق است
در صورتی که در تمامی لحظات حرکت امام به ... دیدن ادامه ›› سمت مکه و کوفه و در تمامی صحنه های جنگ امام با تک تک انسان ها صحبت کرد و به آنها میفرمودند مرا رها کنید خودتان را دچار این عذاب نکنید و.... و اگر جبر گونه نگاه کنیم پس کار امام هم بیهوده میشود ، تذکرات امام بیهوده بوده و عذاب دنیوی و اخروی دشمنان حضرت نیز بیهوده میشود در صورتی که امام معصوم کار بیهوده نمیکند و خدا نیز ظلم نمیکند به بندگانش و اگر سپاه یزید به حرف امامشان گوش میسپردند ممکن بود بدا ایجاد شود و جور دیگر رقم بخورد
و بهتر بود به جای گفتن اینکه امام فدا شد تا این خیر و برکت به ما برسد و ما باید قدر آن را بدانیم ، به جای آن گفته شود که در زمان امام حسین هم انسان ها از بارش نعمت ولایت بر سرشان امتناع کردند و از رسیدن خیر و برکت به خودشان خود را محروم کردند و امام فقط با ۷۲ یار و خانواده شان که در زیر این باران نعمت و رحمت ولایت قرار گرفته بودند رهسپار شدند و توسط انسان هایی که خود را از این نعمت محروم کردند از ترس خرابی آبادی هایشان از ترس نداشتن لقمه نان از ترس از دست دادن عزیزان و از ترس مال دنیا خود را منع کردند از بودن در خیر و برکت واقعی که با ولایت امام ایجاد میشد و در آخرم یه تلنگر به زمانه خودمون که آییی مردم سخته هاااا باید آماده باشید از چیزی نترسید امام حی و حاضرتون را قبول کنید و باهاش حرف بزنید .... تا خیر و برکت واقعی در زندگی هاتون جاری بشه و با ظهورشون هم در جهان آشکار بشه

از نویسنده و کادر گرامی خواهشمندم با دقت و تامل در این متن نظر کنن و تا دیر نشده تغییری ایجاد کنند تا این همه زحمت و این همه خرج در مسیر عقیده صحیح و کمک به امام حی مثمر ثمر واقع شود ان شاءالله