امتیاز نمایش ( بهار نامک ) از نگاه تاترینا : ۸/۲۲
( ملاک امتیازدهی : از ۱ تا ۱۰ )
…………………………………………..………
متن نمایش (نمایشنامه ) : ۱۰
کارگردانی : ۷
بازیگری : ۷
طراحی صحنه ( دکور ) : ۶
طراحی نور : ۶
طراحی صدا و موسیقی : ۱۰
طراحی لباس و گریم : ۸
تأثیرگذاری کلی نمایش : ۱۰
ارزش توصیه به دیگران : ۱۰
………………………………………..…………
کیفیت
... دیدن ادامه ››
سالن اجرای نمایش : ۶
.…………………………………………………
روایت تاترینا از نمایش ( بهار نامک ) :
چو ایران نباشد تن من مباد…
پیش از آن که هر واژه ای بر زبانم جاری شود، تنها یک پیام دارم :
بی درنگ این نمایش را زندگی کنید !
این اثرِ نمایشی، تنها یک تأتر نیست؛ تلنگری ست که گویی برای همین روزهای زخمیِ ایران جانمان زاده شده؛ برای همین بزنگاه حساس که وطن، نگاهی نگران و چشم انتظار به فرزندانش دوخته است…
این نمایش ما را فرا می خواند؛ به برخاستن، به ایستادن، به رهانیدن میهن از تارهای خفت و خاموشی. هشدار می دهد که معجزه، از دل خود ما آغاز می شود و نه از آن سوی مرزها، نه از بیگانه، نه از فرشته ای موهوم؛ بلکه از دل همین مردم، از دل فرزندان ایران زمین که همواره شراره ی وطن، در استخوانشان زبانه می کشد.
و چه شکوهمند و شریف است این پیام : ( ما فریاد خود برآوردیم، حال با توست بنشینی یا برخیزی… )
امشب، به عنوان یک ایرانی، تلنگری در رگ هایم دوید. اشک در چشمم نشست. چرا که کارگردانی فرهیخته همراه با گروهی شریف، با هنری درخشان، احساس تعهد به میهن را معنا کردند و با زبانی استعاری، تاریخی، اما تپنده از اکنون؛ ما را به ژرفای تاریکی بردند تا در آن ژرفا، نوری اگر هست، خود بجوییم… و این است رسالت تأتر.
من امشب نه تنها یک نمایش دیدم، بلکه شاهد یک قیام علیه فراموشی بودم.
و چه تأسف آور که مخاطبان فرهیخته ی تأتر، تنها با شنیدن نام هایی همچون هملت و مکبث و شاه لیر و … بی وقفه سالن ها را پر می کنند اما افسوس که این نمایش بومی و قدرتمند، بی صدا باقی مانده است.
حرفی برای نقد نیست؛ جز تحسین بی پایان…
این نمایش، خود یک بیانیه است؛ بیانیه ای برای بیداری، برای وطن، برای ما.
اگر شما هم چون من قلبتان برای ایران جان می تپد، حمایت گر این نمایش باشید؛
نگذاریم این صدای رسا، بی هیچ حمایت و پشتیبانی، خاموش شود و به سادگی به پایان برسد.